xx / xx / xxxx

Van harte welkom

We kunnen telefoneren met elkaar, e-mailen, chatten, whatsappen, facebooken ... maar toch vind ik dit allemaal zo afstandelijk, zo digitaal. Vinden jullie het ook niet veel leuker om elkaar fysiek te ontmoeten, een praatje te slaan, echt te zien dat de ander oké is?

Toen we hier in de Schommewijk kwamen wonen, kenden we bijna iedere buur en was er verbondenheid. Maar het leven ging verder. Jonge mensen kregen kinderen en verhuisden naar een groter huis. Anderen scheidden en verhuisden naar een nieuwe partner. Er zijn er, jammer genoeg, ook al enkelen overleden. Zo kregen we nieuwe bewoners, nieuwe buren en de hechte band verslapte. Daarom ben ik blij dat er met Halloween toch weer een griezeltocht wordt georganiseerd. De kinderen zullen komen bellen en de snoepjes staan klaar en de volgende flyer hangt aan mijn deur:

De buren zullen samen de tent opzetten, de tafels versieren en drank voorzien en we zullen gezellig samenzitten en bijpraten bij een lekker glaasje.

We kunnen dan meteen afspreken wie wat gaat knutselen voor de wijkkerstboom, die op het speelpleintje zal geplaatst worden tussen 6 en 10 december en waarvan het thema luidt: SAMEN MAKEN WE ER EEN WARME KERST VAN. Op 14 december komt de jury langs en tegen die dag hebben we dan samen onze kerstboom versierd en kunnen we de jury op een drankje trakteren en zelf er ook eentje drinken.

Doen jullie mee? Dat zou fijn zijn, want jullie zijn van harte welkom.

_______________________________________________________________________________________________________________________________

DE RUPELPENNERS

Zaterdag 27/4/2024 mochten de Rupelpenners een boekvoorstelling geven in de bibliotheek van Boom en zichzelf en hun werk voorstellen.

Fanny Vercammen, Chantal Van der Taelen, Frans De Smedt en Renilde Thys vormen het schrijfclubje de Rupelpenners, zo geheten omdat ze allen pennen en allen een band hebben met de Rupelstreek. De 3 dames zijn ook individuele auteurs. Ze hebben ieder al eigen werk uitgegeven.

Toen echter de bibliotheek van Boom in 2019 verhuisde naar de Windstraat organiseerde die een boekenbeurs voor de plaatselijke schrijvers. Daar en dan leerden ze elkaar kennen en raakten ze in gesprek. Ze besloten toen op regelmatige basis samen te komen om samen te schrijven, om elkaars schrijfwerk te beoordelen of te verbeteren en elkaar te inspireren. Zo sprokkelden ze een eerste boekje samen, getiteld 'Wintersprokkels' en dat boekje past echt in iedere boekenkast. Het bevat immers zowel kinderverhalen als verhalen voor volwassenen en gedichten. Ieder van de Rupelpenners schrijft in een eigen stijl, heeft eigen thema's zodat het een gevarieerd geheel werd.

Na het eerste boekje waren ze echter nog niet uitgeschreven Er volgde een tweede boek 'Rupelmozaïek', een mozaïek van verhalen en poëzie, ditmaal mooi geïllustreerd met tekeningen van creatieve Fanny. In de mozaïektrap in de Schorre vonden ze de geknipte achtergrond voor de cover van dit boek. Zowel De Schorre als Tomorrowland, die de trap financierde, gaven hier graag toestemming voor.

De boekjes staan in de bibliotheken van Boom, Reet, Rumst en Aartselaar en zijn te koop bij de Rupelpenners.

De Rupelpenners geven ook schrijfles aan leerlingen van een 4°leerjaar en willen zo hun lees- en schrijfmicrobe doorgeven aan de volgende generatie.

_______________________________________________________________________________________________________________________________

Wat was dat een zalig paasfeest!

Zaterdag 6 april werd er vanaf 12 u. hard gewerkt onder de vlindertent in De Schorre om de paashaas gepast te ontvangen. Tomorrowland, dat de paaseieren en de drank sponsorde, vaardigde Ivo en Jan en hun echtgenoten af, die de toog opstelden en bedienden. De wijkraad Hoek-Bosstraat-De Schomme zorgde voor het onthaal en onder de vlindertent stonden tafeltjes en stoelen klaar om 125 kinderen en 200 volwassenen te verwelkomen. De bezoekers meldden zich eerst aan en kregen dan een genummerd zakje, enkele drankjetons + een ticket om aan het werpspel van Chiro Calimero mee te doen. Terwijl de kinderen wachtten tot de paaseierenraap startte, konden ze zich laten schminken en ook de ballonnenclown werd druk bezocht. Het hoogtepunt was natuurlijk de zoektocht naar al die paaseieren. Die mochten echter niet opgegeten worden, want ze waren van plastic maar konden ingeruild worden voor 5 echte lekkere chocolade paaseitjes. De paashaas liep intussen rond om alles mee in goede banen te leiden. Met het genummerd zakje kon ook nog meegedaan worden aan een tombola. En wie wil er nu niet zo'n mooi eendje winnen? Er liepen ook een paar kinderen rond met een medaille, die hadden ze gewonnen met hun paastekening.

In naam van alle kinderen en aanwezige (groot)ouders denk ik dat ik de organisatie mag feliciteren. Alles was voorzien en prima  geregeld. Zelfs goed weer werd besteld en geleverd!

Erna Van der Rauwelaert
echtgenote van Etienne De Brouwer
geboren in Reet op 5 april 1956
en thuis in Boom onverwacht van ons heengegaan
op 2 januari 2024

Erna en Etienne, Etienne en Erna het is voor ons één begrip. Zag je de ene dan dacht je aan de andere en omgekeerd.

Ik ken Erna vooral als een actief lid van de wijk Bosstraat en de wijkraad. Zij heeft jarenlang o.a. het wijkkrantje verzorgd en was altijd actief aanwezig bij alle Bosstraatevents! De laatste jaren trok ze zich wat terug en we misten haar. Nog steeds dacht ik dat ik ze nog wel eens zou ontmoeten, zodat we konden bijpraten maar dat moeten we nu spijtig genoeg vergeten.

Ze zal echter herinnerd worden als een lieve, actieve en sociale dame. Laat u dat een troost zijn, Etienne. We wensen u en de kinderen sterkte en een welgemeend medeleven.

Rust zacht, lieve Erna

datum:             

Het plaatsen van kerstbomen in de diverse wijken van Boom vind ik nog altijd een mooi initiatief van het gemeentebestuur. Het brengt de buren weer eens samen, want: er moet een thema gekozen worden, dan moet er versiering rond dat thema geknutseld worden en tenslotte moet de boom met zijn allen versierd worden. Dit jaar koos wijk De Schomme het thema FLUO. Dat was trouwens ook het thema van Putteke Winter, dat datzelfde weekend doorging. Zou de Schorre zich door ons laten inspireren hebben of was het misschien omgekeerd? In elk geval het was voor beide een voltreffer. Zowel de fluo in De Schorre was mooi en mysterieus en ook onze kerstboom straalde, zowel bij licht als bij duisternis. Blijkbaar was ook de jury erdoor aangetrokken, want onze boom won de eerste prijs en dat is natuurlijk leuk meegenomen. Toch wens ik ook de andere boomversierders een dikke proficiat, want er zijn mooie exemplaren bij!.

De kerstbomen brengen ons alvast in de juiste kerstsfeer. Ik wens u allen dan ook fijne feestdagen toe en een gezond en vreugdevol 2024.

Op woensdag 6 december a.s. van 14 u. tot  18u in het zaaltje ‘d’Open Plek’ te Aartselaar Baron Van Ertbornstraat 56, heten de Rupelpenners, bestaande uit Chantal Van der Taelen, Renilde Thys en Fanny Vercammen, u welkom met een hapje en een drankje op de voorstelling van hun nieuw boek:

RUPELMOZAÏEK

Het werd een mozaïek van kortverhalen, gedichten en kinderverhalen met mooie illustraties.

Tot en met de boekvoorstelling kan het boek aangekocht worden aan de voorkoopprijs van 20 €. (i.p.v. 22 €).

U kunt het natuurlijk ook bestellen bij een van de schrijfsters

                                                                                                    Tomorrowland

Ik vind dit een hoopgevende titel, want als ik de berichtgeving zo volg hoop ik echt dat de toekomst van ons land, van onze aardbol nog een ‘tomorrow’ heeft: herfstweer in juli en augustus in onze contreien, hittegolf in zuidelijke landen, bosbranden in Hawaï, overstromingen, windhozen, in één woord: angstaanjagend.

En ik heb die berichten niet alleen gelezen in de kranten of op facebook maar ik heb dit ook vernomen van de mensen zelf, die daar vandaan kwamen. Immers als ik me op de laatste weekends van juli even buiten de afspanning van onze wijk begaf, zag ik ze met hele groepen toestromen: mensen uit Brazilië, Cannes, Venezuela. Ik sprak ze aan, vroeg hen vanwaar ze vandaan kwamen en wenste hen - in mijn beste Engels - veel plezier op Tomorrowland. Ze verstonden het, dankten me of staken hun duim op. Ik genoot niet alleen van hun vriendelijkheid maar ook van hun kledij: strooien rokjes, gekke hoedjes, blinkende tattoos en kleine behaatjes. Het mocht gezien worden! Ik geniet ervan dat heel de wereld tot bij ons komt, spijtig genoeg zijn wij dan afgesloten van heel de wereld door nadarhekken, rietwerk en zwarte doeken.

Vanaf donderdag konden ze op de camping Dreamville en ook daar ben ik een kijkje gaan nemen. De stemming was er goed en er was plaats voor iedereen. Maar waar vond men een droge plaats, want met al die regen van de laatste weken was dat niet evident. Op de camping begon het feest dus al vanaf donderdag. Slechts vanaf vrijdagmiddag begon de ‘muziek’ in de Schorre zelf. Ja, ‘muziek’ noemen ze dat, alhoewel ik bij mij thuis enkel ‘boenk, boenk, boenk’ hoorde, altijd dezelfde boenk … uren aan één stuk door met afwisselend vuurwerkknallen en hoe later op de avond hoe luider dit klonk. Gelukkig was het slecht weer en konden we deuren en vensters gesloten houden maar de chauffage-elementen rammelden. Ik neem aan dat de festivalgangers daar in de put, die de Schorre toch is, muziek horen maar de buren kunnen enkel genieten van ‘boenk, boenk, boenk’! Om 1 uur stopt dat geluid stipt maar vooraleer die duizenden gasten – een beetje zotjes, een beetje zatjes, een beetje stoned – uit de straten zijn, is het 3 uur. En op de camping gaat de pret de hele nacht nog verder.

Ik gun die jonge mensen alle plezier en geniet mee van hun vreugde. Ik bewonder ook het organisatietalent van het bestuur van Tomorrowland, want vooraleer zo’n decors aangevoerd en opgericht zijn, vooraleer dat recreatiegebied een festivalgebied wordt, daar komt heel wat creativiteit en organisatie bij kijken. Het wordt ook elk jaar uitgebreider en fantastischer vandaar dat de Schorre ook elk jaar wat vroeger afgesloten wordt voor het publiek en terug opengesteld kan worden: van 5 juni tot 18 augustus om juist te zijn. Spijtig voor al die kinderen, die in de grote vakantie in de Schorre willen spelen, met bootjes varen, minigolven. Spijtig voor die mensen, die vanuit Nederland met de caravan tot hier komen om in juni de Schorre te bezoeken. “Nou nou, Tomorrowland heeft toch maar in juli plaats? Waarom mogen wij er dan nu niet in?!”

Intussen hebben we het, met uitzondering van 2 mensen, weer allemaal overleefd en is iedereen hopelijk terug goed thuisgeraakt. De geluksbloempjes, die Marina zelf maakt en uitdeelt aan de festivalgangers zullen hierbij zeker geholpen hebben. Maar, oh jee, die Schorre, die campings zijn één grote modderpoel, alle gras is gesneuveld onder de metalen platen en de vele voeten. Hopelijk kan de natuur zich herstellen, zodat alles weer klaar is voor het volgende Tomorrowlandfeest.

Immers hoe leuk zou het niet zijn om in het park op een bankje te zitten en te ontdekken dat je zo maar een boek uit een boekenkastje kan nemen om wat te lezen? Ook op de speelpleintjes in o.a. wijk De Schomme en de Bosstraat en op het Consciencepleintje zou zo'n bibliotheekkastje niet misstaan, toch?

Ikzelf ben steeds een fervent lezer geweest, ik lees voor in de bibliotheek, ben leesmama in het 1° en 2° leerjaar, waarmee ik het lezen en de liefde voor boeken wil overbrengen. Daar ik bijgevolg veel (kinder)boeken heb, zou ik de kastjes zelf geregeld kunnen aanvullen om zo hopelijk bij te dragen tot het leesgenot van groot en klein.

Oma van de wijk

'Oma van de wijk', zo noemen de mensen en vooral de kinderen van wijk De Schomme mij. Gezien mijn leeftijd van 70+ kan ik natuurlijk de oma van velen zijn in deze wijk waar vooral jonge gezinnen wonen. Maar ik heb die titel - waarop ik zeer fier ben - ook echt gekregen van de kinderen.

Toen Lia eens haar huissleutels vergeten was en dus niet binnen kon na schooltijd, wist ze dat ze kon aanbellen bij mij. Ik liet haar binnen, we dronken samen een colaatje en gingen een briefje aan de deur hangen, zodat haar ouders wisten waar ze was, als die thuiskwamen.

Mia was per ongeluk samen met haar vriendinnetjes op de bus gestapt, terwijl er afgesproken was dat papa haar kwam afhalen. ‘Papa zal boos zijn!’, kwam ze al huilend zeggen. - ‘Kom binnen en zoek op je GSM het nummer van papa dan zal ik hem bellen’, stelde ik voor. Ik verwittigde de papa dat hij niet ongerust moest zijn, dat Mia veilig en wel thuis was. Ik wachtte de papa ook op en pleitte ervoor dat hij niet kwaad mocht zijn. ‘Vergissen is menselijk, niet papa?’ Hij moest lachen en zijn ergernis slonk weg.

Als er even geen oppas is voor de kinderen terwijl mama en/of papa een boodschap moeten doen, dan komen ze toch gewoon naar mij. Ik heb een zolder vol speelgoed en leesboeken, daar vinden ze allicht iets dat hen kan bezighouden tot de boodschappen gedaan zijn. 

Ik ga ook nog op het speelpleintje spelen met de buurkinderen, wat bij Alex het volgende uitlokte: 'Je ziet er wel oud uit maar je bent niet oud, want je kunt nog goed spelen!' Als dat geen compliment is! Mijn motto is dan ook: 'Liever kinderlijk blijven, dan kinds te worden'. 

Zo'n oma in de wijk is ook handig om die talrijke pakjes aan te pakken en alle kinderen weten dat er in de bovenste schuif in die doos met die bloemetjes snoepjes zitten, waar ze graag om komen vragen.

Ik hou van mijn buren. Het zijn stuk voor stuk lieve, zorgzame en drukbezette mensen, die ik help waar ik kan in ruil voor een

D-A- N- K- U.